Seufzend steh ich schuldbefangen,
Schamrot glühen meine Wangen,
Laß mein Bitten Gnad erlangen.
Hast vergeben einst Marien,
Hast dem Schächer dann verziehen,
Hast auch Hoffnung mir verliehen.
Wenig gilt vor Dir mein Flehen;
Doch aus Gnade laß geschehen,
Daß ich mög der Höll
entgehen.
Bei den Schafen gib mir Weide,
Von der Böcke Schar mich scheide,
Stell mich auf die rechte Seite. |
Ingemisco tamquam reus:
Culpa rubet vultus meus:
Supplicanti parce, Deus.
Qui Mariam absolvisti,
Et latronem exaudisti,
Mihi quoque spem dedisti.
Preces meae non sunt dignae:
Sed tu bonus fac benigne,
Ne perenni cremer igne.
Inter oves locum praesta,
Et ab haedis me sequestra,
Statuens in parte dextra. |
Guilty now I pour my
moaning,
All my shame with anguish owning;
Spare, O God, Thy suppliant groaning.
Through the sinful woman shriven,
Through the dying thief forgiven,
Thou to me a hope hast given.
Worthless are my prayers and sighing,
Yet, good Lord, in grace complying,
Rescue me from fires undying.
With Thy favoured sheep O place me,
Nor among the goats abase me,
But to Thy right hand upraise me. |
Das ewige Licht leuchte
ihnen, o Herr, bei Deinen
Heiligen in Ewigkeit: denn Du bist
mild.
Herr, gib ihnen die ewige Ruhe,
und das ewige Licht
leuchte ihnen. |
Lux aeterna luceat eis,
Domine: Cum Sanctis tuis in
aeternum, quia pius es.
Requiem aeternam dona eis, Domine:
et lux perpetua luceat eis. |
Let eternal light shine
upon them, O Lord, with Thy
saints for ever, for Thou art merciful.
Eternal rest grant them, O Lord;
and let perpetual
light shine upon them. |